خدايا ؛ تو را حمد که قلم را آفريدي . به عزت و جلالت قسم لذت نوشتن يکي از برترين لذتهاست.

اما خودت خوب مي داني که :

قلم را آن زبان نبود که سر عشق گويد باز وراي حد تقرير است شرح آرزومندي

خدايا ؛ از تو بيگانه شده ام ، مرا به سوي خودت بازگردان ، آه و ناله ام را بشنو ونجاتم ده .

اي پروردگار عالميان ؛ غرقه ظلمات و اوهامم ، فريب خورده هواي نفسم ، نيستم آنکه بايد باشم . گذشت بهار عمرم در غفلت و بي ثمري ، در گناه گذشت.توبه را ميپذيري؟خدايا چه ساده تو را دوست دارم اين را همه قاصدکهايي که از سفر آمده اند مي دانند کاش همه چيز شبيه تو بود کاش گلهاي رنگارنگي که نامشان را نمي دانم عطر تو را داشتند چه ساده تو را صدا مي کنم همه مردم صدايم را مي شنوند و چون تازه اي در جويبارهاي جسم فرو مي رود به ابرها اجازه نمي دهم که بين من و تو فاصله بياندازند .نور تو بالا و بالاتر ميرود من تو را بيشتر و بيشتر صدامي زنم و دنيا چقدر کوچک است کاش جز صداي تو صداي ديگري را نمي شنيدم و جز نام تو نام ديگري را نمي دانستم وقتي زير نگاه هاي ماه مي خوانم دلم ميگيرد و صدايم باز ميشود اي خدا دوستت دارم.اي خدا ميدانم كه هيچ چيز بر تو پوشيده نيست ميداني چرا هميشه با غروب زندگي ميكنم.بازگويم برايت؟